Türk Federal Devleti Anayasası

Bu anayasa Amerikan anayasasının “kısa ve öz” prensibine dayanarak ve güncel anayasalar incelenerek Kuran’a uygun bir federal bir devlet öngörüsüyle hazırlanmıştır. Anayasa kaleme alınırken hiçbir olumsuz amaç güdülmemiş, mevcut anayasaya alternatif olma iddiasıyla hazırlanmamıştır. Kısa ve öz prensibi gereğince bu anayasa sadece temel insani hakları içermektedir ve ceza kanunu, borçlar kanunu gibi ek detaylara girilmemiştir. Bu anayasa ilk kez 19 Kasım 2019'da yayınlanmış olup gelen eleştiriler doğrultusunda güncelleme almıştır ve almaya da devam edecektir. 

                                    

Türk Federal Devleti Anayasası

I. Temel Haklar

 

Madde 1. Anayasa ve eşitlik hakkı

 

(1) Her insan, devlet nezdinde ve yasa önünde eşittir. Dili, cinsiyeti, ırkı, dini, siyasi ve felsefi görüşü fark etmeksizin her insan, Anayasa ile kısıtlanan bir hükümetçe, adil ve eşit bir şekilde yönetilme hakkına sahiptir.

(2) Bu nedenle Türkiye, başta adalet ilkesi gereğince, halkının refah ve huzurunu sağlamak amacıyla, İnsan Hakları Evrensel Bildirgesini kabul eder ve onaylar.

 

Madde 2. Basın özgürlüğü hakkı

 

(1) Herkes, her türlü düşüncesini söz, yazı ve resimle serbestçe açıklayıp yayma hakkına sahiptir. Vatandaşlar bu ilke gereğince yayılan düşüncelere serbestçe ulaşma hakkına sahiptir.

(2) Basın özgürlüğü, Anayasanın koruması altındadır. Radyo, televizyon, gazete ve film aracılığı ile bilgi ve mesaj aktarma hakkı güvence altındadır. Büyük dışsallıklar oluşmadıkça sansür uygulanamaz.

 

Madde 3. Din ve vicdan özgürlüğü hakkı

 

(1) Din ve vicdan özgürlüğüne, ahiret için yapılan eylemlere; veyahut büsbütün dünyeviyat için yaşama hakkına dokunulamaz. Herkes Anayasa çerçevesinde istediği şekilde yaşama hakkına sahiptir.

(2) İster dini ister siyasi ve felsefi olsun her düşünce kamu alanı içerisinde serbestçe eleştiriye açıktır. Devlet, herkesin fikirlerini özgürce ifade etmesini temin eder.

(3) Hiç kimse, vicdanına aykırı olarak fiili savaşa alınamaz. Askerlik, normal şartlar altında paralı ve gönüllü sisteme dayanır.

 

Madde 4. Fikir ve ifade özgürlüğü hakkı

 

(1) Büyük bir dışsallık oluşturmadığı sürece sövgü, hakaret ve nefret söylemi ifade özgürlüğüdür, suç kabul edilmez.

(2) Sanat, bilim, araştırma eğitim ve aktivizm serbesttir. Devlet bireylerin ifade haklarını korur ve teminat altına alır.

 

Madde 5. Evlilik ve cinsel tercih hakkı

 

(1) Anayasada belirtilen şartları taşıyan herkesin, karşılıklı rıza ile evlilik sözleşmesi yapma hakkı vardır. Devlet yapılan evlilik anlaşmasını bir hak olarak tanır. Hiç kimseye rıza dahilinde bulunan sadece cinsel yönelimi veya cinsel tercihinden dolayı ceza verilemez.

(2) Anayasa ve devlet, toplumdan dışlanma ihtimali olan kesimleri korur. Herkes, haklarını, devlet güvencesi altında, korkusuzca kullanır. Devlet vatandaşlarını toplum baskısından korur ve bireyi ortaya çıkarır.

 

Madde 6. Tacizden Korunma Hakkı

    

(1) Taciz suçtur, engellenemeyecek, kamuya açık bir mecrada, uyarıya rağmen insanları rahatsız etmeye devam etmek suçtur, cezalandırılır.

 

Madde 7. Bireysel silahlanma hakkı

 

(1) Anayasa bireysel silahlanmayı meşru görür. Savaş harici kullanılacak silahların satışı engellenemez, yüksek vergi ile cezalandırılamaz ve bu yolla mafya ve terör örgütlerinin önü açılamaz. Silahlara ruhsat zorunluluğu getirilemez. Halk illegal yollara teşvik edilemez, illegal işler karlı hale getirilemez.

 

Madde 8. Sakıncalı madde karaborsasını engelleyecek pasif yükümlülük

 

(1) Anayasaya göre zevk verici ürünler yasaklama yoluyla karaborsaya düşürülemez ve tüketiciler yüksek vergi ile cezalandırılamaz, yüksek vergi uygulamak suretiyle hane halkı bütçeleri bozulmamalı, vergi ile piyasa tercihleri yasal olmayan yollara kaydırılmamalıdır.

(2) Uyuşturucu madde satımı devletin belirlediği kurumlar tarafından yapılmalı ve elde edilen gelir rehabilitasyon merkezlerine aktarılmalıdır. Devlet zararlı maddelerin tüketimini rasyonel yollarla engellemelidir, halkı suça teşvik etmemelidir.

 

Madde 9. Gizliliğin korunması hakkı

 

(1) Mektup, posta ve telekomünikasyon gizliliğine dokunulamaz. Herhangi bir toplumsal felakete yol açma ihtimali ve mahkeme onayı olmaksızın ihlal edilemez ve bu olay yaygınlaştırılamaz.

  

Madde 10. Meslek seçme hakkı

 

(1) Herkesin, kendi mesleğini seçme hakkı vardır, suç işleyip ceza alması dışında hiç kimse zorla çalıştırılamaz.

 

Madde 11. Özgür ticaret hakkı

 

(1) Herkesin, kendi emeğiyle kazandığı, kendi hakkı olan malları değişme hakkı vardır. Anayasa, her bireye, ticaret yapma hakkı tanır. Herhangi bir malın ithali veya ihracını engellenmek, anayasaya aykırıdır. Hiçbir ürün piyasadan dışlanamaz, yüksek vergi ile cezalandırılamaz. Vatandaşlar belirli piyasalarla kısıtlanamaz, hiçbir ülkeye olağanüstü durumlar hariç ambargo uygulanamaz.

 

Madde 12. Konut dokunulmazlığı hakkı

 

(1) Konuta dokunulamaz, toplumun felaketine yol açma ihtimali olmaksızın ve mahkeme izni alınmaksızın bu hak işgal edilemez. Soruşturma yapmakla görevli devlet memurları her süreçte halka iyi muamele etmekle yükümlüdür.

 

Madde 13. Özel mülk ve iş hukuku hakları

  

(1) Özel mülkü gasp batıldır.

(2) İnsanlar kanunlar yoluyla ve fevri değişiklerle iş yapmaktan soğutulamaz.

(3) Önceden kanunlarla belirtilmemiş bir suçtan veyahut alakasız bir sebeple müesseseler kapatılamaz, devlete devredilemez.

 

Madde 14. Toplanma ve birlik olma hakkı

 

(1) Her vatandaşın dernek kurma hakkı vardır.

(2) Sendika kurmak ve üye olmak legaldir. Sendikalara karşı siyaset geliştirilemez, baskı kurulamaz.

(3) Herkesin ve her grubun, ticareti ve hayatı engellemediği sürece önceden izin almadan, toplanması ve yürüyüş yapması serbesttir.

 

Madde 15. Dilekçe hakkı

 

(1) Herkes, tek başına veya başkalarıyla birlikte toplu olarak, yetkili makamlara veya yasama meclislerine, yazılı olarak dilek ve şikâyette bulunma hakkına sahiptir.

 

Madde 16. Vasiyet hakkı

 

(1) Anayasa, vatandaşlara, özgürce vasiyet bırakma hakkı tanır. Herkesin dilediği gibi vasiyet bırakma hakkı vardır.

(2) Vasiyet bulunmaması durumunda, hak sahipleri arasında yapılacak paylaşım, Anayasada belirtilir.

 

Madde 17. Özgür dolaşım hakkı

 

(1) Herkes, toplumsal bir felakete yol açma ihtimali olmadığı sürece, federasyon sınırları içerisinde, özgürce dolaşma hakkına sahiptir.

(2) Hiçbir kimse nezarette on iki saatten fazla tutulamaz.

 

Madde 18. Yerel yönetim hakkı

 

(1) Anaysa olabildiğince kısa ve esnek olmalıdır. Anayasa'nın açıkça belirtmediği konularda, Anayasa'ya uygun olmak şartıyla kanun yapma yetkisi yerel meclislere bırakılır.

(2) Anayasa'da belirtilmeyen durumların uygulama şekline ve cezaların durumuna karar vermek, Şehir Meclisinin görevidir.

 

II. Aile

 

Madde 19. Ailenin korunması

 

(1) Aile, devlet koruması altındadır. Devlet, ailenin devamını ve aile içi huzurun sağlanıp her türlü fenalığın giderilmesini temin eder.

 

Madde 20. Aile içi durum

 

(1) Her ebeveyn çocuğunu eğitme, kültürünü aktarma hakkına sahiptir. Çocuk aileden, velilerin rızası olmaksızın, velilerin sorumluluklarını yerine getirmemesi durumunda ve ancak devletçe alınabilir.

(2) Ailede kararlar ortaklaşa alınır. Aile içi şiddet kabul edilemez. Her anne, toplumun koruma ve himayesini isteme hakkına sahiptir.

(3) Boşanma durumunda, koca tarafından eşin bir yıllık maddi ihtiyacı karşılanır. Bunun dışında koca, ömür boyu nafaka ödemeye zorlanamaz.

(4) Kadınların kendi tercihleriyle, önceden izin almadan çalışma hakkı korunur.

 

Madde 21. Çocuk hakları

 

(1) On sekiz yaş altı her insan çocuktur.

(2) Devlet, çocukları, fiziksel, psikolojik ve cinsel sömürüye karşı korumaya alır, mahremiyet hakkı korunur.

(3) Hiçbir çocuğun vücudunda, sağlık ve çirkinliğin giderilmesi amacı hariç herhangi bir değişiklik yapılamaz.

(4) Her çocuk dini, siyasi ve felsefi tercih yapma ve düşüncesini yayma hakkına sahiptir.

(5) Çocuğun hangi okula gideceğine ve din dersi alıp-almayacağına karar vermek ailenin hakkıdır.

(6) Federal Türk Devleti, Çocuk Hakları Sözleşmesini kabul eder ve onaylar.

 

Madde 22. Evlilik dışı çocukların hakları

 

(1) Evlilik dışı çocuklara yasa yoluyla, bedensel, manevi gelişmeleri için kamu kaynaklarıyla evlilik içi çocuklarla eşit koşullar sağlanır.

 

Madde 23. Evlilik sözleşmesini bozmanın cezası

 

(1) Anayasa aileyi korumak için evlilik sözleşmesini ihlal etmeye caydırıcı bir ceza öngörür. Cezanın ne olacağı Şehir Meclisleri tarafından belirlenir.  

 

III. Yönetim Şekli

 

Madde 24. Devletin ana temelleri

 

(1) Federal Türk Devleti, demokratik bir federal devlettir. İdari sistemi yerel yönetim esasına dayanır.

(2) Egemenlik tümüyle halka aittir. Herkes, anayasal düzeni bozmak isteyen kişilere karşı direnme hakkına sahiptir.

(3) Halk, egemenliğini, seçimler, oylamalar aracılığıyla; yasama, yürütme ve yargı yetkileriyle donanmış özel organlar eliyle kullanır. Kararlar siyasi partilerle, muhalefet mantığıyla, istişare edilerek alınır.

(4) Türkiye Federal Devleti’nin başkenti Ankara'dır. Milli Marşı: Mecidiye Marşı'dır. Resmi dilleri: Türkçe ve Kürtçe'dir. Yeni bir resmi dil eklemek için mecliste yüzde altmış çıkartmak için yüzde yetmiş çoğunluk gerekir. Devletin asıl bayrağı kırmızı sütun üstüne ay yıldızlı hilaldir.

(5) Mecliste anayasaya uygun her fikir eşit değerdedir ancak İslam dini diğer unsurları dışlamamak ile birlikte ülke üzerine egemen din ve düşünce sistemidir.

(6) İslam’a ilişkin düzenlemelerde normlar hiyerarşisi, erkler ayrılığı, hâkim teminatı dikkate alınır. Toplum gidişatını bozucu veya üst normlara aykırı bir içtihat teklif edilemez, maslahata aykırı durumlarda da İslam kötüye yorumlanamaz, bu yolla ülke halkına ve devlete zarar verilemez.

   

Madde 25. Federal başkan

                                                                                             

(1) Federasyon başkanı, tüm ülkenin sembolü ve temsilcisidir. Ordunun başıdır.

(2) Dış güvenlik, dış ilişkiler, eyaletler arası arabuluculuk ve mahkemelerin denetiminden sorumludur. Bu konuları halka sarih şekilde açıklar.

 

Madde 26. Seçim şartları

                                                                                         

(1) Oy oranına bakılmaksızın, seçimi kazanan herkes meclise girer.

(2) Siyasi partiler her yüz bin kişilik ekonomik bölgeden bir aday gösterebilir veyahut bağımsız adaylığa başvurulabilir. Seçim barajı uygulanamaz.

(3) Federasyon başkanları, vekilleriyle beraber seçime katılır. Başkanın yurtdışına çıkması veyahut görevini sürdüremez hale gelmesi durumunda vekil başkanın yerine geçer.

(4) Seçimlerin tamamı beş senede bir ve iki turlu seçim sistemi ile gerçekleştirilir. İkinci turda en çok oy alan iki aday yarışır.

(5) Hiç kimse ve hiçbir parti on yıldan fazla başkanlık görevinde bulunamaz.

(6) Federal Türk Devleti'nin milletvekilleri genel, doğrudan, serbest, eşit ve gizli oyla seçilirler. On altı yaşını dolduran her vatandaş kadın ve erkek, seçme hakkına sahiptir. On dokuz yaşını dolduran her vatandaş kadın ve erkek seçilme hakkına sahiptir.

 

Madde 27. Federal Meclis'in sorumlulukları

                                                                              

(1) Federal Meclis gelecek kuşaklara karşı da sorumludur. Devlet bu nedenle doğal yaşam kaynaklarını anayasal düzenin çerçevesinde korur. Atom enerjisi ve bundan oluşacak tehlikeli atık devlet sorumluluğundadır.

(2) Federal Meclis, eyaletlerle iş birliği, dış güvenlik, nüfus sicili, istatistik tutma, gümrük verilerini sarih şekilde açıklama, iktisadi gücün kötüye kullanılmasını engelleme, iş güvenliği önlemlerini alma; patlayıcı, silah, av ve kamu sosyal rejimini düzenlenme, temiz suyu koruma, doğayı, doğal güzellikleri koruma, sahte paranın ve tarihi eserlerin yurtdışına çıkışının engellenmesinden sorumludur.

(3) Adalet ilkelerine uygun olarak; yasa çıkarma, inceleme, değiştirme ve yürürlükten kaldırma, vatandaşlığa kabul şartları ve kriterlerini düzenleme yetkisi. Kara, deniz ve hava için bir ordu kurma ve yönetme yetkisi, yabancı ülkeler arasındaki silahlı çatışmalara son vermek için barışçıl yollarla arabuluculuk yapma yetkisi, ihtiyaç halinde olan herhangi bir yabancı ülkenin veya insanın kriz dönemini rahat atlatabilmesi adına insani yardım veya destek sağlama yetkisi, mülteci hukukunu düzenleme ve tren yolları, ulaşım ağları, tarım arazilerini korumak gibi gıda ve insani yaşam hakkında kritik durumlarla alakalı, Anayasaya uygun karar alma yetkisi Federal Meclise aittir.

(4) Federal Meclis'e aynı anda yalnızca iki teklif sunulabilir.

 

Madde 28. Komşu ülkeler

                                                                              

(1) Türkiye Federal Devleti, çevre ülkeler ile iyi geçinmeli; çıkar birliği, ilişkilerin kuvvetlendirilmesi, ticaret hacminin arttırılması, yabancılığın ortadan kaldırılması ve tanışıklık hissi oluşması için samimi çaba sarf etmeli, vatandaşlarını mahcup etmemelidir.

 

Madde 29. Dokunulmazlık

                                                                               

(1) Anayasa'da gerçek suçlar dışında herhangi bir suç bulunmadığından, dokunulmazlık yoktur.

(2) Ciddi bir itham olmadığı sürece, milletvekilleri gelen şikayetler sebebiyle uğraştırılmazlar.

(3) Milletvekillerinin malvarlıkları her sene sarih bir şekilde kamuya açıklanır. Akrabaları ve çevresi, insan haklarına uygun olarak incelemeye alınır.

 

Madde 30. Yerel yönetim

                                                                                      

(1) Şehirlerin her biri bir devlet sayılır. Devletlerin başkanları, anayasa çerçevesinde, halk tarafından seçilmiş milletvekilleriyle, demokratik bir şekilde Şehir Meclisi'ni yönetir

(2) Devlet başkanları, vekilleriyle beraber seçime katılır. Başkanın yurtdışına çıkması veyahut görevini sürdüremez hale gelmesi durumunda vekil başkanın yerine geçer.

 

Madde 31. Şehir Meclisi'nin sorumluluğu

                                                                                   

(1) Şehir Meclisleri, Anayasanın esnek bıraktığı konularda, halkın menfaatini, mutluluğunu ve düzenin devamını sağlamak amacıyla, yasa çıkarma, inceleme, değiştirme ve yürürlükten kaldırma yetkisine sahiptir.

(2) Şehir Meclisi, Göçmen Hukuku konusunda serbest, Mülteci Hukuku konusunda Federal Meclise bağlıdır.

(3) Şehir planlaması ve içişlerin yönetiminden Şehir Meclisi sorumludur.

(4) Şehir Meclisi'ne aynı anda yalnızca iki teklif sunulabilir.

 

Madde 32. Federasyon hakkı

                                                                                   

(1) Federasyon sınırları içerisinde, aralarında hemşerilik bağı bulunan ve de kendi yollarını çizmek isteyen milletler, bulundukları devletler aracılığı ve seçim yolu ile federasyon kurma veyahut federasyona katılma hakkına sahiptir. Bu konu Federal Mecliste konuşulur ve oylamaya sunulur.

(2) Federasyonlar, kendi eğitim sistemlerini, tarih tezlerini, anayasalarını oluşturabilir; paralarını oluşturup basabilir, istihbarat teşkilatı kurabilir, yabancı devletlerle anlaşma yapabilirler.

(3) Devlet ve federasyonların vatandaşları tek ve aynı pasaportu kullanır, kendi aralarında bilgi paylaşımı yapar, teknik ve gerekirse kolluk kuvveti yardımında bulunur.

(4) Konunun ayrıntıları federal yasayla düzenlenir.

 

IV. İktisadi Rejim

 

Madde 33. Kamulaştırma

                                                                     

(1) Ekonomi serbest piyasa ilkelerince, özel sektör eliyle idare edilir, devletin gerekli olmadıkça kamulaştırma yapma yetkisi yoktur. Ülkenin serveti kâr etmeyen müesseseler aracılığı ile küçültülmemelidir.

(2) Devlet kurumlarının zararına işlem yapması yasaktır. Her hizmet maliyetine uygun şekilde sunulmalıdır. Maliyeti karşılamak için her türlü tedbiri almak kurum sorumluluğundadır.

 

Madde 34. Dolandırıcılık

 

(1) İş hukuku, iş güvenliği, iş bulma ve işsizlik sigortası dahil olmak üzere sosyal sigortalar; devlet denetimindedir. Vatandaşların mağdur edilmemesi, dolandırılmaması için fonlar her an denetlenir.

(2) Ekonomik mantıkla bağdaşmayacak, ponzi vesaire yapılanmaları denetlemek devlet sorumluluğundadır.

 

Madde 35. Sefaletten kurtulma hakkı

                                                                         

(1) Sefalete düştüğü kamu kurumlarca tespit edilen vatandaşlar, toplumun makul yardımını, devletten talep etme hakkına sahiptir.

(2) İmkânı olmasına rağmen çalışmayan vatandaşlar devlet yardımı alamazlar.

 

Madde 36. Makul vergi

 

(1) Devlet yüksek vergi alamamalı, insanları illegal yollara teşvik etmemeli ve vergi toplamak için piyasayı yavaşlatmamalıdır.

(2) Alt gelir grubunun gelirlerinden ve bu grubun sık kullandığı ürünlerden vergi alınamaz.

(3) Kâr etmeyen müesseselerden vergi talep edilemez, ticari hayat korunur.

 

Madde 37. Devlet borçlanması

 

(1) Devlet borçlanması, önceki borcunu ödeme veyahut borcu düşük faizli olan borçla değiştirme dışında yapılamaz.

(2) Hiçbir piyasadan, devlet tarafından kaynak çekilemez.

(3) Karşılıksız, gereğinden fazla emisyon sağlanıp, paraya güven zedelenemez.

 

Madde 38. Ekonomik gidişat

 

(1) Cari işlemler dengesi devlet denetiminde değildir. Bu konuda devlet bütçesi ve kanunlar yoluyla politika geliştirilemez.

(2) Devlet yalnızca yatırım için özel mülkü korur ve gümrük bilgilerini sarih şekilde açıklar.

 

Madde 39. Saldırı savaşı yasağı

 

(1) Saldırı savaşı yasaktır. Halkların bir arada barış içinde yaşamalarını engellemek ve bir saldırı savaşını hazırlamak eğilimindeki eylemler ve bu amaçla yapılan hareketler, anayasaya aykırıdır, cezalandırılır.

 

Madde 40. Bütçe ve şeffaflık

 

(1) Ülkenin tüm kamu kurumlarının, bütün gelir ve giderleri bütçede gösterilir. Her sene sarih bir biçimde açıklanır.

(2) Bütçeler, gelir ve giderler bakımından denkleştirilir.

(3) Bütçeler, bağımsız kuruluşlarca, özel medya kurumlarınca denetlenir, halk bilgilendirilir.

    

V. Yargı

 

Madde 41. Yargının işleyişi

 

(1) Yargı yetkisi yargıçlara aittir.

(2) Mahkemeler devletten çalışma izni alarak göreve başlar.

(3) Yargı özel sektör eli ve devlet denetlemesi ile işletilir. Gerekli kadro oluşturulduğu sürece, her vatandaşın mahkeme kurma ve mahkemede çalışma hakkı vardır.

(4) Dava mahkemede usulüne uygun şekilde dosya haline getirilir ve hüküm verilir. Hükme itiraz edilirse, bu dosya devlet mahkemesine gelir ve usule uygunluğu kontrol edilir.

 

Madde 42. Yargının temel ilkeleri

 

(1) Herkes yargı önünde eşittir.

(2) Herkes, mahkemede, yasal usule göre dinlenmek ve avukat tutmak hakkına sahiptir.

(3) Bir eylem, ancak işlenmesinden önce cezası yasayla belirlendiği takdirde cezalandırılabilir.

(4) Aynı dava, aynı anda, iki farklı mahkemede görülemez ve tek suçtan iki defa ceza verilemez.

(5) Hukuk sistemi, ahlak kuralları konusunda ülkenin üst kültürü olan İslam kültürü esas alır. Örflere ilişkin hukuk kuralları ise federasyonlar arasında değişken olup Şehir Meclisleri tarafından denetlenir.

(6) Cezalarda eşitlik esastır. Cezalar ağırlık sıralamasına göre değerlendirilir: Uyarı, Kınama, Para Cezası, Sosyal Hizmet Cezası, Falaka Cezası ve Kısas şeklinde ağırlıklar belirlenmiştir, mahkemeler had cezalarını verme konusunda temkinli davranmalıdır, hadleri düşürmek prensiptir.

(7) Kısas cezasının uygulanması için devlet mahkemesi onayı şarttır.

 

Madde 43. Ölüm cezası

 

(1) On sekiz yaşını doldurmamış bir kişi ölüm cezası ile yargılanamaz.  

(2) Ölümün şeklini belirlenmesi ve hapis cezasının süresi konusunda eyaletler serbesttir.

(3) Bağışlanan veya reşit olmayan suçlunun ne ceza alacağına karar vermek eyaletlere bırakılmıştır.

(4) Ölüm cezası, terör suçu dahil olmak üzere, mahkûmun istekli olarak insan öldürdüğü kesin olarak ispat edilmesi dışında uygulanamaz. Ayrıca ölüm cezası karşı cinse karşı işlenen cinayetler konusunda geçerli değildir. Eğer bir kişi karşı cinsteki birini öldürürse Şehir Meclisinin belirleyeceği muhtelif hükümlere göre yargılanır.

 

Madde 44. Hapishaneler

 

(1) Hapishaneler insan hakları ihlali olarak kabul edilir ve zorunlu olmadıkça kimseye hapis cezası verilmemelidir.

(2) Hapishaneler herhangi bir gerekçe olmadıkça özel sektör tarafından işletilmelidir, koşulları iyi olmalı, mahkûmun kendine ait odası bulunmalı ve bu oda izole olmalıdır. Hapishanede, teras, kütüphane, internet ulaşımı ve pembe oda bulunmalıdır.

(3) Mahkûm dilerse bir iş seçip para kazanabilir. İnsanlar iyi şartlarda ve çalışma hayatına devam ederek cezalarını tamamlamalılardır.

(4) Hapishanede kavga, taciz, işkence ve tecavüze izin verilemez, bu olaylardan hapishane yönetimi sorumlu tutulur.

 

Madde 45. Şahitlik gerektiren anlaşmalar

 

(1) Yazılı olmayan anlaşmalar mahkemede geçersizdir.

(2) Mahkeme kadın ve erkeğin şahitliğini her zaman eşit olarak kabul eder. Dini yükümlülük hisseden bireyler isterler ise şahit sayısında arttırıma gidebilir.

 

Madde 46. Yalancı şahitliğin cezası

 

(1) Anayasa mahkeme önünde yalancı şahitlikte bulunmaya dair caydırıcı bir ceza öngörür. Bu cezanın ne olacağı Şehir Meclisleri tarafından belirlenir.  

 

Madde 47. Miras

 

(1) On beş yaşını doldurmuş herkesin vasiyette bulunma hakkı vardır.

(2) Varisler arasında adil bir vasiyet bırakmak, ölüme yaklaşan her vatandaş için bir sorumluluktur.

(3) Eğer ölen arkasında bir vasiyet bırakmaz ise, devlet en adil olduğu düşünülen ortalamayı taraflar arasında bölüştürür.

(4) İlgili oranları adalete uygun şekilde belirlemek eyaletler arasında serbesttir.

 

Madde 48. Toplum baskısının engellenmesi

 

(1) Makul bir sebep olmadığı sürece, kimsenin işine son verilemez.

(2) Araştırma görevlileri, öğretim üyeleri, öğretmenler akademik çalışmaları ve fikir ayrılıkları nedeniyle cezalandırılamaz.

(3) İnsanlar dinleri, ırkları, siyasi ve felsefi düşünceleri sebebiyle tercih edilemez.

(4) Her insan piyasa şartlarında hak ettiği parayı bilmeyi ve almayı hak eder. Devlet toplum baskısını önlemek ve bireyi ortaya çıkartmak için tedbirler alır.

 

Madde 49. Sığınma hakkı

 

(1) Siyasi nedenlerle mağdur edilenler, sığınma hakkına sahiptir.

(2) Hiçbir siyasi suçlu iade edilemez.

(3) Mültecilerin hakları Anayasa ile koruma altındadır. Hiçbir mülteci ölüme terk edilemez, göçe zorlanamaz ve sınır dışı edilemez.

 

Madde 50. Anayasa'yı eleştirme hakkı

 

(1) Anayasayı, eleştirmek, suçlamak, lanetlemek serbesttir.

(2) Anayasanın değiştirilmesini talep etmek bir haktır.

(3) Fikir özgürlüğü toplumu bir arada, refah içerisinde tutan yegâne değerdir. Herkes mutluluğun peşinden koşma hakkına sahiptir. Anayasadaki hiçbir madde dogma değildir.

 

Madde 51. Anayasal hakların korunumu

 

(1) Temel haklar ancak dörtte üç oy çoğunluğu ile kaldırılıp; değiştirilebilir. Temel haklar dışındaki maddeler üçte iki oy çoğunluğuyla değiştirilip; kaldırılabilir.

(2) Anayasada açıkça belirtilmeyen konular, esnekliğin sağlanması amacıyla eyaletlere bırakılmıştır. Eyaletler Anayasayla çelişmemek ve görevlerini yerine getirmek üzere kanun çıkartma yetkisine sahiptir.

 

Madde 52. Vatana ihanet

 

(1) Vatana ihanet suç olarak kabul edilemez ve hiç kimse vatandaşlıktan çıkartılamaz.

(2) Vatana ihanet rasyonel ve objektif olarak tanımlanamayacağı için ancak sözleşmelerinin dışına çıkan ve bu yolla ülke çıkarlarına veyahut ülkenin izlediği politikaya karşı olumsuz etki yaratan kamu görevlileri, sözleşmelerine uymadıkları için ve sadece meclis tarafından cezalandırılabilirler.

 

Madde 53. Resmî Gazete

 

(1) Bu Anayasanın hükümlerine göre kabul edilen yasalar, meclisçe imzalanıp tasdik edilir ve Federasyon Resmî Gazetesi’nde ilan edilir.

 

Madde 54. Anayasanın ilanı

 

(1) Federal Meclis,  Anayasanın kabul edildiğini tespit ederek, imzalar ve ilan eder.

(2) Bu Anayasa, ilan edilmesinin ertesi günü yürürlüğe girer.

(3) Anayasa, Federasyon Resmî Gazetesi’nde yayınlanır.

 

Madde 55. Milletvekili yemini

 

(1) Milletvekilleri için göreve başlama yemini şu şekildedir:

''Tüm yetkim ve gücümle halkıma hizmet edeceğime, yetkimi kötüye kullanmayacağıma, halkımın ilerlemesi, refah içinde olması; hukukumuzun adaletle gelişmesi için çalışacağıma, ülkemin ve halkımın temsilini en iyi şekilde yapacağıma, hesap verme kültürü ve iş ahlakıyla hareket edeceğime, Anayasal düzeni koruyacağıma, seçim kazanma ve itibar için değil; ülkemi yükseltmek, halkımın sorunlarını çözmek için çalışacağıma yemin ederim. Allah yardımcım olsun.'' Dileyenler dini içeriği okumayı ihmal edebilir.

 

VI. Dini ve Felsefi Gruplar

 

Madde 56. Dini inançların statüsü

 

(1) Federal Türk Devleti, bir hukuk devletidir. Teokrasi yönetimi değildir, halk din adamları tarafından değil; halkın seçtiği politikacılar tarafından temsil edilir.

(2) Medeni ve siyasi haklardan yararlanma ve kamu görevlerine giriş dini inanca bağlı değildir. Herkes devlet nezdinde ve yasa önünde eşittir.

 

Madde 57. Devletin dini topluluklarla olan ilişkisi

 

(1) Belirli bir dünya görüşüne ortaklaşa hizmet etmeyi kendilerine amaç edinmiş birlikler dini topluluklara eşit sayılırlar.

(2) Devlet tüm dinlerle dostça iş birliği halindedir. Kamu mensuplarına, dini görevlerini yerine getirmeleri için makul bir vakit ayrılır.